مسعود انصاری

ابن عباس گفته است: «بالاترین مقام مسلمانان در دنیا (یعنی محمد بن عبدالله) از لحاظ شور جنسی نسبت به زنان نیز بالاترین مقام را بین مسلمانان دارا بوده است» به گونه ای که میدانیم هنگامی که اعراب از محمد خواستار معجزه شدند ، او قرآن را به عنوان معجزه ی نبوت خود به مردم ارائه کرد. ولی به باور نویسنده ی این کتاب معجزه ی راستین محمد آن بود که با 17 آیه که از قول الله ساختگی اش درباره ی رابطه اش با زنان به طور اعمّ و با همسرانش به طور اخصّ نازل کرد ، با وجود تعصب استخوان سوزی که اعراب نسبت به زن دارند ، همه ی زنان عرب را برای خود حلال دانست و ازدواج همسرانش را با دیگران پس از مرگ خود نه تنها حرام کرد بلکه آن را گناهی بزرگ به شمار آورد (به آیات شماره 50 و 53 سوره ی احزاب و فصل هشتم کتاب کوروش بزرگ و محمد بن عبدالله مراجعه فرمایید). کتاب فقه جامع عباسی که به گونه ای که در بالا گفته شد یگانه فقه کامل شیعه گری است که به تائید آیت الله نجفی مرعشی رسیده ، در سی و سه مورد محمد را از رعایت اصول و احکام قرآن و اسلام استثناء کرده است. برخی از آن موراد سی و سه گانه به شرح زیر میباشند: 1)نکاح با زنان یهودی و مسیحی برای محمد پیامبر جائز و برای غیر او مجاز نبوده است. 2)زنانی را که محمد به آنها نگاه میکرده و آنان را میخواسته بر شوهرانشان حرام میشده و واجب بوده است که شوهران زنان نامبرده آنها را طلاق گویند. 3)پیامبر اسلام مجاز بوده است بیش از چهار زن عقدی اختیار کند. 4)وطی بدون پرداخت مهر بر پیامبر اسلام حلال بوده است (باید توجه داشت که واژه ی وطی در اصل مطلب کتاب ذکر شده و این واژه معنی دخول آلت تناسلی مرد در آلت تناسلی زن را میدهد ، نه عمل ازدواج و یا نکاح) 5)زنان محمد بر دیگران حرام شده بودند. 6)برای محمد حلال بوده است که آنچه را که میخواست از غنائم جنگی که لشکریانش به دست می آورده اند برای خود اختیار کند ، مانند کنیزان خوش شکل و چاروای نیکو و جامه ی خوب و غیر آن (واژه ی «خوش شکل» در اصل کتاب مشخص شده و مربوط به این نویسنده نیست) 7)برای محمد گرفتن نان و آب از دست گرسنگان و تشنگان حلال و برای غیر او حرام بوده است.
مسعود انصاری – شیعه گری و امام زمان